Normaal: nor-maal

1. Wat veel voorkomt of gebruikt wordt
2. Courant, doorsnee, gangbaar, gewoon, gebruikelijk, nomaliter
3. Als norm dienend
4. Overeenkomstig de regel https://nl.wiktionary.org/wiki/normaal

Een normaal mens = wie goed bij zijn verstand is
Normaal gesproken = gewoonlijk wel, maar nu juist niet
Niet normaal = geestelijk gestoord

Normaal

BETEKENIS & DEFINITIE

Normaal is datgene wat door de meeste mensen geaccepteerd wordt of dat wat de meeste mensen doen. Het wijkt niet af van de gangbare praktijk, ofwel iets verloopt volgens de regel.

Wat precies als normaal wordt gedefinieerd hangt dus af van de omstandigheden en is vaak cultuurgebonden. Wat bij de een als normaal wordt beschouwd kan bij de ander tegengesteld, abnormaal zijn. Iets wat normaal is voldoet aan de norm die door een groep mensen, bedrijven of organisaties is gesteld. Een normaal persoon wijkt niet af van de meerderheid: "Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg." De term geeft ook bepaalde gewoonten weer: "Dat is normaal, dat doen we al jaren zo." Belangrijke synoniemen van normaal zijn: gangbaar, gewoon en doorsnee. Tevens wordt het begrip veel gebruikt in de wiskunde waar het bepaalde standaarden aangeeft zoals de normale verdeling.

https://www.ensie.nl/redactie-ensie/normaal

Norm

BETEKENIS & DEFINITIE

Een norm is een manier van doen die volgens algemene opvattingen geldt als normaal. Tevens is het een concreet vastgestelde waarde die de standaard als referentiepunt geeft.

In de eerste betekenis van het woord is een norm onderdeel van de normen en waarden: "Het is de norm dat iedereen veilig moet kunnen leven in zijn of haar eigen land." Een norm vloeit voort uit een waarde (zoals veiligheid). Een norm speelt binnen groepsverbanden een sterke rol, want er wordt een norm gesteld voor het te tonen gedrag of leefstijl. Daarnaast is een norm van belang bij zaken die moeten worden gestandaardiseerd, bijvoorbeeld bij bedrijven en organisaties. Deze norm wordt vastgelegd in een document met als doel dat alle processen in het bedrijf of deze organisatie volgens deze norm verloopt: "Voor de productie van olie hebben we strenge normen opgesteld."

Tegenstellingen:

alternatief, apart, bijzonder, creatief, fantasierijk, ongewoon, origineel, speciaal, vreemdsoortig

https://www.ensie.nl/muiswerk/normaal

Antoniemen

• abnormaal, bijzonder, speciaal

Hyponiemen

• abnormaal, bovennormaal, doodnormaal, subnormaal, supernormaal

https://nl.wiktionary.org/wiki/normaal

Waarschuwing: onderstaande bericht kan je abnormaal maken.

‘Doe ’s normaal?!’

Wie heeft het niet (als kind) te horen gekregen? Van je moeder, je vader, juf of meester. Nieuwsgierig als ik ben, graaf ik graag eens dieper in communicatie. Wat betekent ‘normaal doen’ eigenlijk?
De norm… een manier van doen die volgens algemene opvattingen geldt als normaal. Tevens is het een concreet vastgestelde waarde die de standaard als referentiepunt geeft.

Nor-maal, normalis, als sinds 1847 als betekenis ‘overeenkomstig de regel’. Maar wie heeft die regels dan bepaald? Wie bepaalt wat normaal is?

Als kind wist ik redelijk wat bij ons thuis normaal was. We eten aan tafel, we slapen in een bed, iedereen is welkom en er wordt voor je gezorgd. Wist ik veel dat mijn ouders dan voor zichzelf moesten zorgen? 😅 We weten niet beter dan dat onze ouders de norm bepalen en dus ons normaal. Totdat de wereld groter wordt en anderen je vragen gaan stellen. Of dat je op school met een meester of juf te maken krijgt die het anders doet dan normaal.  ‘Waarom eten jullie voor de TV?’ of ‘Waarom heb jij twee mama’s?’ ‘Waarom hangt een jas aan de kapstok?’ of ‘Waarom is drie keer vier 12?’

Als 10-jarige jongen nog met een knuffel slapen?? Dat is toch niet stoer? Totdat bijvoorbeeld de scouting kinderen verplicht om een knuffel mee te nemen op zomerkamp. Dan is het ineens de norm en toch best fijn (ja, ik heb er ook nog steeds eentje 😊). En als puber gooi je al het ‘normaal’ op de schop. Alle regels en gewoontes van thuis en van anderen worden onder de loep genomen, tot je tot de conclusie komt ‘zo ga ik het noooooooiiiiit doen!’

De ‘waarom-vraag’ komt constant terug: waarom doen mensen zoals ze doen? Waarom is dat hun normaal? Totdat het zelfdenken, het ontdekken van een identiteit, onderzoeken van ‘wie ben ik dan?’ begint te dagen in het puberbrein. Alles wordt tegen een vastgestelde waarde aangehouden.
Vind ik dat wat de ander normaal vindt, ook normaal?
WAT vindt IK dan normaal?
Je conformeert je of je blijft (voorlopig) puberen.

Als je je eigen normaal hebt bepaald, dan volgt in de omgang met anderen de vraag: door wie laat ik mijn normaal bepalen? Waaraan conformeer ik mij wel en waaraan niet en wat zijn de gevolgen daarvan? Kan ik die gevolgen overzien? Want ‘ja’ zeggen tegen mijn eigen normaal is ‘nee’ zeggen tegen het normaal van de ander. Keuzes om ‘normaal’ te zijn… je hele leven lang.

Je hebt altijd een keuze zei Edith Eva Eger. Kun en wil je de gevolgen van je keuzes bespreekbaar maken, ook als dat betekent dat ze afwijken van jouw normaal?
Durf jij de uitdaging aan te gaan om jouw ‘normaal’ onder de loep te nemen? Ik spreek je graag!

Ik schaam mij diep…

Ja echt! Waarom dan vraag je je af? Nou, dat zal ik je vertellen.

Mijn achtertuin… echt, mijn achtertuin! Zoveel moois met liefde gekweekt (en gekocht) en ik verwaarloos het gigantisch (als er een groter woord bestaat dan mag die hier ook ingevuld worden!). . Ik zorg er voor geen meter voor.

Ik besteed er geen tijd aan, laat het gebeuren, verzorg het niet, kijk er niet naar om, de kaartjes zitten nog aan sommige planten zodat ik niet vergeet wat het voor plantje is. Ik laat zelfs mijn magnolia die een diepere betekenis heeft verdrogen…

Ik heb een lieve buuf die me leert hoe ik ermee om moet gaan en goede tips geeft (geduldig elke keer een poging doet). Haar tuin ziet er dan ook prachtig uit! Maar eerlijk gezegd gaat het mijn linkeroor in en mijn linkeroor ook weer uit (sorry buuf). Ik onthoud het als ze zegt dat ik haar klimop aan mijn kant gewoon weg kan knippen als ik daar last van heb. Ha, dat is taal die ik begrijp, maar wanneer heb ik nou last van haar klimop?

Ik heb gewoon twee linkerhanden en -hersenhelften als het om tuinieren gaat! Ik vind het niet leuk, ik houd niet van vieze handen, ook niet van het ongedierte wat er tussendoor kruipt en weet het verschil tussen ‘mooie bloemetjes’ en onkruid echt niet. Tegen de tijd dat ik me ergens aan stoor, heeft zij het (gelukkig!) alweer op orde gemaakt aan haar kant.

Nee, bij mij moet de tuin plug & play zijn: achterdeur open, zonnetje in huis, bloemetjes bloeien en zonder eerst moeten weghalen van allemaal spinnen(webben) in mijn eggchair kunnen ploffen. Alles moet gewoon bloeien zonder moeite voor te hoeven doen. Gewoon, net als mijn laptop, plug & play dus.

Maar dan uiteindelijk ontkom ik er niet aan, het moet echt. De tuin in en het hoognodige doen zodat het enigszins toonbaar is. Mijn vader zou zeggen ‘winterklaar maken’. Yeah right… hoe dan? Waar begin je? En weet je wat nog het meest vervelend is??? Heb je een paar jaar geleden de hele boel leeggehaald, opnieuw aangelegd, komt dat oude onkruid uit de vorige tuin ook weer op. Hetzelfde rotspul wat ook zo lekker een weg terug weet. Tussen alle kiertjes van de nieuwe stenen heen, ook dat leeft door.

Bam… in your face - weer zo’n les uit de natuur. Ik mag genieten van al dat nieuwe moois, ook als het verleden opkomt, er weer gesnoeid en opgeruimd moet worden. Het komt gewoon op als je er niks aan doet, en vooral als je het niet verwacht. Alleen heb ik op dat vlak gelukkig wel geleerd bij te houden en keuzes te maken. Met een beetje hulp… Ieder zo zijn/haar ding, want gelukkig weet ik dat zorgen voor andere zaken mij toch best goed af gaat zonder schaamte. Misschien toch ook wat vaker hulp vragen voor mijn tuin.