‘Je hebt altijd een keuze’.

(Edith Eva Eger)

Tijdens mijn rondje fietsen twee dagen geleden kwam ik elke keer, bij elke bocht of afslag die ik moest nemen voor een keuze te staan. Hoe lang wil ik fietsen, hoe ver wil ik gaan, hoe onbekend en nieuw is deze weg voor me? En wat kost dit mij? Kan ik mijn keuze overzien en de gevolgen dragen?

Ik bedacht dat keuzes maken voor mij tijd kost. Nieuwe wegen ontdekken kost tijd, om te doordenken, om (strategisch) te kunnen kiezen en alles af te wegen, bewust te leven.

Man hé... wat ontdek je dan mooie plekken, bijzondere momenten, nieuw terrein om nog eens naar terug te gaan. Ik heb altijd een keuze, een nieuwe en andere weg in te slaan. Maar dat kost tijd en energie. Gevolgen van een keuze kunnen dragen.
En met energievretende situaties in en door het leven moet ik mijzelf meer tijd gunnen voor nieuwe wegen en plekken. Dan duurt het dus wat langer om oude patronen en wegen achter me te laten. Los te laten. Want energie opdoen voor de dagelijkse gang van zaken is ook nodig. Extra energie voor nieuwe wegen en ontdekkingen moet ik dus verzamelen, halen uit energie-gevende momenten. Terug naar de keuzes die al wel gemaakt zijn en goed waren.

En mezelf achteraf rust gunnen als het anders gaat en energie er even niet is. Als de gevolgen zwaarder zijn dan ik had kunnen overzien.
Keuzes maken… nieuwe wegen inslaan… daar krijg je ook energie van.

Je wortels, je kern.

’Je bent zo sterk als je wortels’.
De natuur blijft mij intrigeren, vooral door de levenslessen die ik eruit haal. Hoe sterker de wortels van een boom, hoe meer vrucht hij kan dragen.

In tijden van droogte gaan wortels dieper de grond in voor water. In natte tijden verbreden wortels zich. En altijd is er die ene dikke pin-wortel, die alles bij elkaar houdt (en zo lastig te verwijderen is). Hoe breder en sterker de wortels, hoe breder de kruin van de boom, hoe sterker de takken om vrucht te dragen.

Ik ben dankbaar voor de nature en nurture van mijn ‘wortels’. Makkelijk...? Nee, echt niet. Wel hoopvol in ‘droge tijden’, de worsteling om mijn wortels te voeden met het juiste water en voeding om sterker te worden. En die pin-wortel?? Daar zie ik mijn fundament in God in, ‘lastig om te verwijderen’. Doe ik dus ook niet. Ik leef graag vanuit Psalm 1.

En als bonus: als vanuit je wortels zelfs nieuw leven voortkomt, hoe cool is dat? Maak eens een wandeling in het bos of gewoon in je buurt en verwonder je over alles wat groeit en bloeit.