Taal
Ik spreek een taal
Een taal die niet iedereen begrijpt
Mijn taal is voor mij heel normaal
Voor een ander soms niet te bevatten
Ik spreek woorden
Woorden die niet iedereen begrijpt
Mijn woorden zijn voor mij heel normaal
Voor een ander soms niet te bevatten
En toch geloof ik dat we elkaar juist kunnen ontmoeten in de lege ruimte tussen ons van het niet verstaan en onuitgesproken onbegrip. Een ruimte die kleiner wordt als we elkaar zien, omarmen en ons eigen normaal durven los te laten.
Wie bepaalt wat normaal is? Of creëren we samen een nieuw normaal door taal, woorden en begrip?
‘Er bestaan veel woorden omdat er veel betekenissen zijn. Het verschil bestaat bij gratie van de woorden. Wie de finesses van de [eigen] taal kent, heeft meer uitdrukkingsmogelijkheden. Meer verfijning, meer inhoud.’