Bange kwetsbaarheid

‘Ja, ik ga je vertellen dat het zeer doet, en niet mooier maken dan het is’

Ken je dat?? Kwetsbaarheid. Heb je er ooit van gehoord?

We worden overspoeld door onderzoeken naar kwetsbaarheid, schaamte en het aantal coaches rijst de pan uit. Voor alles is wel iets te vinden en kan er, nee, moet erover gepraat worden. En het is juist stoer als je daarover durft te praten. De schaamte en taboes voorbij!! Je kunt het! Kwetsbaar in je kracht staan!

Maar dan… dan sta je er ineens echt zelf voor, geen stoere kwetsbaarheid, maar die bange… die zich vaak in het donker laat zien en heel diep verstopt zit in jezelf. In dat kleine meisje (of dat kleine jongetje) wat diep van binnen ineens beseft dat het leven niet zo onbevangen meer is, dat meisje wat ineens keihard geraakt wordt in de diepste en pijnlijkste lagen van haar ziel. En juist daar geen raad mee weet en geen advies er meer toe doet. Die voelt dat bange kwetsbaarheid veel verder gaat dan die stoere die mensen graag willen zien. En dan…?

Als alle laagjes afgepeld worden tot je er alleen voor staat en hopelijk genoeg klaar bent voor de naakte waarheid… jezelf tegenkomen. Wanneer je dacht dat je het wel wist, wel kon, wel was waar je zijn wilde, kon er toch nog een laagje af om te voelen en, als je het toestaat, te doorleven en te helen. Toe te laten dat het is wat het is en te omarmen wat er is. Om vervolgens ter realiseren dat er een volwassen vrouw staat die heel goed voor dat kleine onbevangen meisje in zichzelf kan en zal zorgen.

Ken je dat? Doe er dan iets mee, je bent het ondanks pijn, moeite, verlies of juist grote vreugde zo waard om de liefde te ontvangen en ruimte te geven aan jouw ziel. Ja, ik ga je vertellen dat het zeer doet, en toch… het is wat het is, niet meer en niet minder. Omdat jij mooi bent en het niet mooier hoeft te maken!

Tien kilometer...

Bewegen, gezond zijn en ‘leegte’-tijd anders besteden was mijn doel toen ik bijna drie jaar geleden een jaar met een personal trainer heb opgetrokken. Dat ik vandaag dan onbedoeld 10 km hardlopen op de teller heb staan, is wel ff een dingetje

Uit mijn levensdagboek de lange versie:

Haat aan sport… echt waar! En toch staat er 10 km hardlopen op de teller vanmorgen. Bijna drie jaar geleden na een voor mij heftige gebeurtenis heb ik jaar opgetrokken met een personal trainer waar ik me veilig genoeg bij voelde om stuk te gaan. Bewegen, gezond zijn en ‘leegte’-tijd goed besteden. Zelf doen, thuis sporten, al worstelend tot de ontdekking komen dat ik het wél kan. Sporten leuk maken!

En dat is gelukt! En hoe… fietsen, hardlopen, krachttraining, HITT, elke morgen tussen 7 en 8 me-time door endorfine aan te maken met welk gevoel ik dan ook uit bed stap.
Een ander mens is opgestaan. 10 km…