Manon's Blog
Inspiratie en zingeving

Zomerblog 

PortretEr was eens een meisje, een jaar of 7 zal ze zijn. Een meisje dat woonde in een doodnormale straat in een arbeidswijk in een doodnormale stad. In een straat waar kinderen nog op de weg speelden en touwtje sprongen op de hoek van de straat, met een speeltuin aan de overkant en haar lagere school en vriendinnetjes op loopafstand. 

Een meisje wat op zaterdagavond gedoucht met gekamde haren in haar pyjamaatje cola en een bakje paprika of naturel chips kreeg en mocht opblijven voor de spannende aflevering van Ren je rot, Bassie en Adriaan of Wedden dat?!. Een meisje wat zonder mobieltje buiten speelde en als ze ruzie kreeg dreigde met ‘ik haal mijn grote broer erbij hoor!’

Dat meisje wat leefde in de tijd dat auto’s een kattenbak hadden waar wel zes kinderen in pasten, waar niemand nog maalde om gordels achterin, waar de auto’s zwaar beladen niet over de nieuwe drempels pasten. De tijd dat de euro nog een gulden heette, een zakje zwart-wit bij de benzinepomp nog 10 cent kostte en je bij de Jamin een dikke plak ijs tussen twee losse wafels kon kopen voor een kwartje. In die tijd dat je nog echt zakgeld kreeg voor in je spaarpot van klei en je je geld kon tellen. 

In die tijd, toen alles nog heel gewoon en overzichtelijk was. 

Daar, in die nieuw geasfalteerde gladde straat waar dat meisje heerlijk kon rolschaatsen, waar ze woonde met haar papa en mama, grote broer en zus. En waar om haar heen alleen maar bekende mensen woonden. Ooms en tantes met allemaal andere achternamen. Familie met een hoofdletter F.

Daar waar dat meisje om half vier na school binnenwapperde bij haar veilige tweede thuis, oom Evert en tante Nelie, en achterom via de poort en de openstaande achterdeur zomaar de keuken binnenliep, op het aanrecht klom en die oh zo heerlijke potje vitamine C pilletjes uit het bovenkastje pakte en heerlijk een handje vol verorberde om vervolgens weer verder te spelen. Zeven zal ze geweest zijn, dat onbevangen…

….Wacht eens… zo hoort het niet hè?! Ja ja, de onschuld zelf, zo’n lief meisje. Nee, die schuld heeft dat meisje, nu 40 jaar later dus maar ingelost tijdens het pensioneringsfeest van die ome Evert. ‘En het was goed’ ?

Fijne vakantie allemaal! 

Reageer gerust op de bovenstaande blog-artikelen.

Over I4U-Consultancy

I4U-Consultancy is zakelijk en vriendelijk, zelfstandig als ondernemende professional.

Er bestaan geen domme vragen, samen onderweg zijn in het leven, ook zakelijk.